Οι Ορειβατικοί  Σύλλογοι της Ηπείρου και Κέρκυρας,
απαιτούμε από την πολιτεία την δημιουργία ομάδας ορεινής διάσωσης σε κάθε Περιφέρεια με υποστήριξη καταλλήλων εναερίων μέσων και καταλλήλως καταρτισμένων στελεχών, ώστε να ελαχιστοποιηθούν οι κινδύνοι που  διατρέχουν όχι μόνο οι χιλιάδες επισκέπτες, πεζοπόροι και μη, αλλά και οι μόνιμοι κάτοικοι των ορεινών περιοχών της χώρας μας.
Να μην επαναληφθούν συμβάντα που κοστίζουν ζωές και αποτρέπουν την προσέλευση και γνωριμία με τον ορεινό όγκο της πατρίδας μας.
Οι προτάσεις μας υπήρχαν και εύκολα δύνανται να συγκεκριμενοποιηθούν στα σημερινά δεδομένα.
Αισθανόμαστε υπόλογοι που τα προηγούμενα χρόνια ατόνησε η πίεση μας προ τις αρχές.

ΕΟΣ  ΑΡΤΑΣ
ΕΟΣ ΗΓΟΥΜΕΝΙΤΣΑΣ
ΕΟΣ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ
ΠΟΣ  ΚΕΡΚΥΡΑΣ
ΕΟΣ  ΠΡΕΒΕΖΑΣ

ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ  ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ
                                                                                ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΑΣΛΑΝΙΔΗΣ

Την Κυριακή 09-01-2022 πραγματοποιήθηκε η κοπή της πίτας του Συλλόγου μας στην Γκιλμπερίνα. Η τόσο κοντινή μα τόσο άγνωστη Γκιλμπερίνα εντυπωσιάζει τον επισκέπτη με το άγριο ανάγλυφό της, καθώς και με την εκπληκτική θέα που μας προσφέρει. Η θέα προς τα Τζουμέρκα είναι πανοραμική και κόβει την ανάσα, τον Αμβρακικό, τα Όρη Βάλτου, αλλά και σε μεγάλο μέρος του ορεινού συμπλέγματος της Ηπείρου και όχι μόνο. Με σύμμαχο τον καλό καιρό, ξεκινάμε την ανάβαση απο την Κίαφα Αμμοτόπου.

 

Το 2021 ήταν μια χρονιά δύσκολη και πρωτόγνωρη για όλους μας τόσο σε προσωπικό όσο και σε ορειβατικό επίπεδο. Σαν σύλλογος δεχτήκαμε πολλούς περιορισμούς μιας και για πολλούς μήνες υπήρξε αναστολή της δραστηριότητάς μας. Δεν μείναμε όμως αδρανείς και χάρη στη βοήθεια όλων σας καθαρίσαμε και σηματοδοτήσαμε το μονοπάτι της Χελώνας (ένα τιτάνιο έργο το οποίο για πρώτη φορά έκανε ο σύλλογός μας σε τόσο μεγάλη κλίμακα) που έδωσε μια νέα οπτική σε αυτό το πανέμορφο ορεινό όγκο του οποίου η επισκεψιμότητα έχει αυξηθεί κατακόρυφα προς μεγάλη μας χαρά και ικανοποίηση. Παράλληλα σε συνεργασία με τον Σύλλογο Δρομέων Άρτας έγινε καθαρισμός και σηματοδότηση των μονοπατιών του λόφου της Περάνθης. Τέλος εντοπίστηκαν και σηματοδοτήθηκαν μια σειρά παλιών μονοπατιών στο Ξηροβούνι και στα Τζουμέρκα. Καθώς η κατάσταση ομαλοποιούνταν και ξεκίνησαν εκ νέου οι εξορμήσεις του συλλόγου, είδαμε μια μεγάλη αύξηση των συμμετοχών η οποία σίγουρα αντικατοπτρίζει την ανάγκη που έχουμε όλοι μας για επαφή με την φύση.

Θέλοντας να καλωσορίσουμε τα νέα μας μέλη στη μεγάλη οικογένεια του Ορειβατικού Συλλόγου δημιουργήσαμε ένα ισορροπημένο πρόγραμμα το οποίο έχει σαν στόχο να μυήσει όλους μας στα μυστικά της πεζοπορίας και τις ορειβασίας χαρίζοντας μοναδικές εμπειρίες και εικόνες απαράμιλλης ομορφιάς. Στο Πρόγραμμα του 2022 υπάρχουν πεζοπορίες σε κάποια από τα πιο όμορφα μέρη της Ηπείρου όπως τα Τζουμέρκα και το Ζαγόρι, απαιτητικές χειμερινές και μη αναβάσεις στα Τζουμέρκα, την Τύμφη και τα Βαρδούσια και γνωριμία με δύο από τις πιο όμορφες αλπικές λίμνες τη Βερλίγκα και τη Δρακόλιμνη του Σμόλικα. Σε συνεργασία με τους Ορειβατικούς Συλλόγους της Ηπείρου ετοιμάζεται μια πολύ ενδιαφέρουσα εξόρμηση στο Πίριν της Βουλγαρίας ενώ από το πρόγραμμά μας δε λείπουν η καθιερωμένη παιδική κατασκήνωση καθώς και τη τριήμερη διάσχιση.

Καλές και ασφαλείς αναβάσεις σε όλους μας!

 Κατεβάστε το πρόγραμμα σε pdf εδώ.

 Κατεβάστε το πρόγραμμα για κινητό και Η/Υ εδώ.

 

Ιανουάριος

 

 

09/01 Κοπή πίτας: Διάσχιση Γκιλμπερίνας

 

 Tην Κυριακή 5 Δεκεμβρίου επιχειρήσαμε να σηματοδοτήσουμε την χαμηλή, θα λέγαμε, τραβέρσα του Κριάκουρα αυτού του επιβλητικού απότομου βουνού. Αφετηρία ήταν το  σχολείο των Θεοδωριάνων όπου περίπου στις 08:00πμ, ετοιμαστήκαμε και ξεκινήσαμε, η σηματοδότηση άρχισε από το σημείο που αφήνουμε τον δρόμο. Εντυπωσιαστήκαμε από την ποσότητα των νερών, την θέα των Τζουμέρκων να έχουν βάλει τα καλά τους μετά τα πρώτα χιόνια.


Την περασμένη Κυριακή, και πιο συγκεκριμένα το περασμένο διήμερο βρεθήκαμε στον Νομό Πέλλας με σκοπό να απολαύσουμε τα υπέροχα φθινοπωρινά χρώματα που έχει να μας προσφέρει απλόχερα η Αριδαία και το δάσος του Ραμνομπορ. Φτάνοντας στα μαγευτικά και όχι άδικα φημισμένα Λουτρά Πόζαρ, που βρίσκονται λίγο έξω από την Αριδαία, απολαμβάνουμε το λουτρό μας σε θερμοκρασία περίπου 37 βαθμών και στη συνέχεια κινούμαστε οδικώς προς το εγκαταλελειμμένο χωριό Άνω Λουτράκι, όπου θα είναι και το σπίτι μας για το βράδυ. Στήνουμε τις σκηνές μας, μαγειρεύουμε και θαυμάζουμε τον έναστρο ουρανό. Κάπως έτσι ήσυχα και ωραία πέρασε η βραδιά μας. 

 

Η επόμενη μέρα ξεκινάει νωρίς, ήρθε η ώρα για το κεφάλαιο Σοκόλ. Αρχικά περπατάμε σε αγροτικό δρόμο που περιβάλλεται από κερασιές και καστανιές και σιγά σιγά μπαίνουμε σε πανέμορφο φθινοπωρινό δάσος από οξιές ντυμένες σε όλες τις αποχρώσεις του πορτοκαλί και του κόκκινου.Τα συναισθήματα που νιώθει κάποιος όταν μπαίνει κάποιος σε ένα τόσο αρχέγονο και άγριο τοπίο, χωρίς ανθρώπινη δραστηριότητα, χωρίς υλοτόμηση, χωρίς κυνήγι, όπου οι κορμοί δέντρων φτάνουν έως 50 και τα 60 μέτρα όπου το φως δεν φτάνει μέχρι την γη είναι δύσκολο να περιγραφούν.

Εδώ έχει το οχυρό του ο μαύρος λύκος, λίγοι έχουν έρθει σε επαφή με αυτό το αγρίμι ενώ όσοι το έχουν δει μαρτυρούν την άγρια ομορφιά του, εμείς καθώς περπατούσαμε στο ενδιαίτημά του νιώθαμε την παρουσία του ιδιαίτερα έντονη. Η ορνιθοπανίδα της Σοκόλ έκανε αισθητή την παρουσία της και σύντομα δύο χρυσαετοί άρχισαν να μας εποπτεύουν από ψηλά. Ο βασιλιάς των αιθέρων με άνοιγμα φτερών τα δυόμιση μέτρα, σου προκαλεί δέος όταν τον αντικρίζεις. Είναι απίστευτο το πόσο περίεργα νιώθαμε εκεί πάνω, ώρα μακριά από τον πολιτισμό, εδώ μέσα δεν ήμασταν οι κυρίαρχοι, οι οικοδεσπότες, εδώ μέσα άλλοι κάνουν κουμάντο. 

Όμως δεν ήταν έτσι πάντα... Οι αναβαθμίδες μέχρι αρκετά ψηλά στο βουνό μαρτυρούν την καλλιέργεια της περιοχής ενώ πιο ψηλά τα ορύγματα μας δίνουν μια εικόνα των μαχών που έγιναν εδώ κατά τη διάρκεια του Α Παγκοσμίου Πολέμου. Περπατώντας δεν μπορείς να μην αναρωτηθείς πόσοι νέοι έχασαν εδώ τη ζωή τους για να μπορούμε εμείς σήμερα να απολαμβάνουμε τη "βόλτα" μας σε αυτά τα μέρη.