Έχοντας διανυκτερεύσει στο χωρίο Νότια οι πρώτες ακτίνες του ηλίου μας βρίσκουν στην αρχή του φαραγγιού την Τζένας. Το ξύπνημα της φύσης, η αέναη κίνηση του νερού και οι αρχέγονες εικόνες που προσφέρει το φαράγγι σε όλο το μήκος του αφυπνίζουν και τα δικά μας ένστικτα που βρισκόταν σε λήθαργο, υπομένοντας την καθημερινότητα μας, και περιμένοντας καρτερικά την επόμενή μας εξόρμηση στην φύση.

Σάββατο μεσημέρι και η ομάδα μας αναχωρεί για το Αετοχώρι της ορεινής Αλμωπίας στο νομό Πέλλας. Στόχος μας είναι να διασχίσουμε το Πίνοβο περνώντας τρεις από τις ψηλότερες κορυφές του. Το Πίνοβο είναι ένα από τα λιγότερο γνωστά βουνά της χώρας μας που εντυπωσιάζει καθώς ορθώνεται στο τέλος του κάμπου της Αλμωπίας, οριοθετώντας τη συνοριογραμμή μεταξύ Ελλάδας και Βόρεις Μακεδονίας. Η βόρεια πλευρά του καλύπτεται από πυκνά δάση που φύονται πάνω σε ομαλές πλαγιές ενώ νότια κόβεται απότομα σχηματίζοντας απότομες ορθοπλαγιές με διάσπαρτα δάση κυρίως οξιάς και βελανιδιάς. Στο μεγαλύτερο μέρος της κορυφογραμμής συναντάμε αμπριά, χαρακώματα, κτίσματα αλλά και σκουριασμένα πυρομαχικά απομεινάρια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου. Έχοντας αυτά στο μυαλό μας και μετά από περίπου 4 ώρες οδήγησης φτάνουμε στο Αετοχώρι όπου κάποιοι στήνουν σκηνές ενώ άλλοι επιλέγουν να κοιμηθούν στο παλιό σχολείο.

Μερικές φωτογραφίες από την εξόρμηση του συλλόγου στην κορυφή Σοκόλ.