Ταξιδεύοντας με κατεύθυνση προς τα Γιάννενα κάποια στιγμή στο αριστερό μας χέρι θα δούμε να ξεπροβάλει ένα μακρόστενο βουνό... αυτός είναι ο Τόμαρος. Ένα βουνό το οποίο το βλέπουμε πολύ συχνά, το έχουμε συνηθίσει και για κάποιο λόγο θεωρούμε πως θα είναι "εύκολο". Όπως θα διαπιστώσουμε όμως ο Τόμαρος κρύβει καλά τα μυστικά του.
Η ορειβατική μας ομάδα θα πραγματοποίσει δύο διαφορετικές διαδρομές.
Μελιγγοί-Κορυφή Τόμαρος(1.971μ.)-Μελιγγοί
Ξεκινάμε από το χωριό Μελιγγοί και αφού περάσουμε την πλατεία κατευθυνόμαστε προς το υδραγωγείο. Από εκεί αρχίζει το ανηφορικό μονοπάτι που μέσα από ένα πυκνό και παρθένο δάσος θα μας ανεβάσει μέχρι μια στάνη. Η μέρα είναι πολύ ζεστή και η ανηφόρα πολύ απότομη με αποτέλεσμα η θερμοκρασία μας να ανέβει γρήγορα. Σταματάμε να ξεντυθούμε και πλέον πιο ελαφριά ντυμένοι συνεχίζουμε το μονοπάτι. Μετά από περίπου δύο ώρες εκγαταλείπουμε το δάσος και σύντομα φτάνουμε στη στάνη. Έχουμε βγει πλέον στην κορυφογραμμή και πριν περάσει πολύ ώρα φοράμε τις γκέτες μας. Το χιόνι είναι αρκετά μαλακό και η πλευρά αυτή έχει κρατήσει αρκετό. Η μέρα λαμπάδα προσφέρεται για φωτογραφίες. Η θέα από την κορυφογραμμή αεροπλανική και θαυμάζουμε τα Τζουμέρκα, την Τύμφη, το Γράμμο και τη Νεμέρτσικα. Με μια πιο προσεκτική ματιά προς τα κάτω θα δούμε και το αρχαίο θέτρο της Δωδώνης που φαίνεται πεντακάθαρα. Σχεδόν δίπλα μας βλέπουμε τα Γιάννενα με το Μιτσικέλι να δεσπόζει από πάνω τους.
Σε κάποια σημεία το χιόνι είναι λίγο παγωμένο, οι περισσότεροι αποφασίζουμε να φορέσουμε τα κραμπόν μας και να βγάλουμε τα πιολέ. Για κάποιους είναι η πρώτη φορά που τα χρησιμοποιούν οπότε γίνεται και το ανάλογο μάθημα της σωστής χρήσης από τους πιο έμπειρους. Συνεχίζουμε την επίπονη ανάβαση και μετά από συνολικά πέντε ώρες φτάνουμε στην κορυφή. Η θέα μας κόβει την ανάσα μιας και η ατμόσφαιρα είναι τόσο καθαρή που βλέπουμε μέχρι το Παναχαϊκό και τον Χελμό προς τα νότια, ενώ κάτω από τα πόδια μας απλώνεται η Άρτα με τον Αμβρακικό. Προς τα Δυτικά βλέπουμε τα παράλια του Ιονίου, τη Λευκάδα, τους Παξούς και διακρίνουμε την Κέρκυρα. Αφού θαυμάσαμε τη θέα με το μυαλό μας γεμάτο εικόνες πήραμε το δρόμο της επιστροφής.
Η συνολικά η πορεία μας είχε διάρκεια περίπου 8 ώρες κατά τη διάρκεια των οποίων καλύψαμε υψομετρική διαφορά περίπου 1.200μ..
Δωδώνη-Ολύτσικα Β(1.861μ.)-Μελιγγοί
Κατά τις 09:00 φτάνουμε στη Δωδώνη και ξεκινάμε την πορεία μας με προορισμό τη μικρή Ολύτσικα (1.816μ). Η ανάβαση έγινε χωρίς δυσκολίες, με θέα τον κόμβο της Εγνατίας και αφού σταματήσαμε για λίγο στο εκκλησάκι της Παναγίας συνεχίσαμε μέχρι το πετρόχτιστο καταφύγιο όπου κάναμε και την πρώτη μας στάση. Από το καταφύγιο (1.450μ) φορτώνουμε πάλι τα σακίδια για να συνεχίσουμε την ανάβαση. Συναντάμε τα πρώτα χιόνια και πάλι χωρίς δυσκολίες συνεχίζουμε την πορεία μας, κάνοντας μικρά διαλείμματα και παίζοντας χιονοπόλεμο. Φτάνουμε στην κορυφή και μπροστά μας απλώνεται ο πιο μαγευτικός πίνακας που μόνο χέρι θεού θα μπορούσε να τον είχε ζωγραφίσει. Από τη μία πλευρά, αντικρίζουμε τις κορυφές Βρυζάχα και Γκορίλα της οροσειράς Σουλίου, τις κορυφές της Τύμφης (Αστράκα, Γκαμήλα), τη Νεμέρτσικα, το Περιστέρι και από την άλλη πλευρά καταφέρνουμε να δούμε τον κόλπο της Ηγουμενίτσας και την Κέρκυρα, την Πρέβεζα και τη Λευκάδα, καθώς και τον Αμβρακικό. Ο καιρός είναι υπέροχος και ο ουρανός καθαρός! Παίρνουμε μια ανάσα για να αρχίσουμε την κατάβαση. Φτάνοντας στη στάνη παίρνουμε ένα κακοτράχαλο μονοπάτι γεμάτο πέτρες και κέδρους που ξεφυτρώνουν δεξιά και αριστερά, φτάνουμε στη Λούτσα (δεξαμενή) και συνεχίζουμε το δρόμο που θα μας βγάλει στους Μελιγγούς.
