Ήταν τέλη του 1987 όταν ανάμεσα σε φίλους γεννήθηκε η ιδέα του ορειβατικού συλλόγου Αρτας. Ο Κώστας ο Καραβασίλης ήταν μαζί τους. Πως θα μπορούσε εξάλλου να λείπει ένας άνθρωπος που είχε το βουνό μέσα στην καρδιά του. Ήταν ένας ήσυχος, εργατικός άνθρωπος και καλός οικογενειάρχης. Μεγάλη του αγάπη το βουνό και αυτό ήταν που τον έφερε κοντά στην δική μας ορειβατική οικογένεια. Όλοι έχουν αναμνήσεις και φυσικά κάτι καλό να πουν για τον κύριο Κώστα , ο οποίος πολλές φορές μας διόρθωνε ζητώντας μας να τον φωνάζουμε απλά Κώστα. Γι’αυτό και’γώ τον αποκαλώ φίλο Κώστα γιατί αυτό ήταν για μας. Ο φίλος Κώστας λοιπόν άλλαξε διαδρομή στα 87 του χρόνια, βάζοντας στόχο αυτή την φορά μια διαφορετική κορυφή. Αποφάσισε να ανέβει ακόμη πιο πάνω. Ήθελε τον παράδεισο! Εκεί ήθελε να πάει. Εκεί είναι η θέση των καλών ανθρώπων όπως ο κύριος Κώστας! Καλό σου ταξίδι λοιπόν φίλε Κώστα, θα σε θυμόμαστε πάντα !
Λεωνίδας Σπαής
Μέλος Ε.Ο.Σ.ΑΡΤΑΣ
Ο ορειβατικός σύλλογος προς τιμή του συνορειβάτη Κώστα Καραβασίλη, διοργανώνει την Τετάρτη 22 Απριλίου αιμοδοσία στην Πινακοθήκη Άρτας μαζί με τον σύλλογο εθελοντών αιμοδοτών, κατά τις ώρες 09:00 με 14:00 .
Κοιτώντας τις ανεμογεννήτριες να φυτρώνουν στις κορυφογραμμές είναι δύσκολο να μην τις συγκρίνει κανείς με τεράστιους σταυρούς. Αποφασίσαμε λοιπόν πως ήρθε η ώρα να σταυρώσουμε τα βουνά, να σηκώσουνε αυτά με την σειρά τους στις πλάτες τους τις “αμαρτίες” του σύγχρονου τρόπου ζωής, να εξαλείψουμε ένα ακόμα στίγμα της θεϊκής παρουσίας στην γη. Και είναι γεγονός για όλους μας που έχουμε βρεθεί σε αυτές τις κορυφογραμμές πως έχουμε νιώσει αυτό το άγγιγμα της θεϊκής δημιουργίας, χωρίς καν να το έχουμε αναζητήσει, εκεί ακριβώς που χάνεται από το βλέμμα η ανθρώπινη παρέμβαση. Γιατί λοιπόν αντιδράμε, άνθρωποι που έχουν μάθει να αγαπάμε την φύση, σε μια τεχνολογία που είναι πιο φιλική προς αυτήν; Γιατί δεν υπάρχει τίποτα φιλικό και ήπιο, όπως χαρακτηρίζεται, στο να παρεμβαίνεις στους τελευταίους πυρήνες άγριας ζωής που έχουν απομείνει στην χώρα μας, μην υπολογίζοντας προστατευμένες ζώνες, αποξηλώνοντας δασικές εκτάσεις μόνο και μόνο για να ανοίξεις τεράστιους δρόμους για να περάσουν οι έλικες, προκαλώντας μόνιμη και ανεπανόρθωτη ζημιά στα ρέματα, τσιμεντάροντας εκτάσεις όσο ένα μικρο γήπεδο μπάσκετ εκεί ακριβώς που πηγάζουν τα νερά που μας συντηρούν. Και ρωτάμε και εμείς με την σειρά μας γιατί δεν εφαρμόζεται αυτή η τεχνολογία σε περιοχές που έχει ήδη παρέμβει ο άνθρωπος, με έτοιμους δρόμους και έτοιμα δίκτυα; Είναι το ζητούμενο μόνο η μέγιστη απόδοση, το μέγιστο κέρδος χωρίς να υπολογίζουμε καθόλου το περιβάλλον, τον άνθρωπο, την προοπτική μιας ήπιας ανάπτυξης με σεβασμό στην παράδοση, σε αυτό που μας άφησαν και με αυτό που πρέπει να αφήσουμε στα παιδιά μας; Είναι η προοπτική για αυτά μόνο μια εικονική πραγματικότητα και ένα τυποποιημένο περιβάλλον; Όχι, έχουμε υποχρέωση να το διαφυλάξουμε και για αυτό συντασσόμαστε με τον αγώνα ενάντια στις ανεμογεννήτριες στις κορυφογραμμές, ενάντια στην ισοπέδωση των βουνών μας.
Ο Ορειβατικός Σύλλογος Άρτας εκφράζει την αγωνία του για τις έρευνες και τις εξορύξεις υδρογονανθράκων στην Ήπειρο. Αγωνιά γιατί το θέμα της βαριάς βιομηχανίας των υδρογονανθράκων ξεπερνάει την δική μας γενιά .
Δηλαδή: Γεωτρήσεις, ελικοδρόμια ακόμα και στις προστατευόμενες περιοχές, τόνοι τοξικών αερίων, όξινη βροχή, αποψίλωση δασών, χρήση χιλιάδων τόνων νερού που αναμειγνύεται με χημικές ουσίες καταλήγοντας σε χιλιάδες τόνους τοξικού πολφού ως απόβλητα, αναγκαστικές απαλλοτριώσεις.
Σελίδα 3 από 3
