Πολλές φορές καθώς περπατάμε στην ελληνική φύση βρίσκουμε πολλά φυτά τα οποία μπορούν να γεμίσουν ευχάριστα την κοιλιά μας. Ας δούμε κάποια από αυτά.

Αγριοφράουλες ή Χαμοκέρασα (Fragaria vesca)

Όπως υποδηλώνει και το όνομα είναι μια λεπτή (vesca), μικρή φράουλα. Έχει ακριβώς την ίδια εμφάνιση με την κηπευτική αλλά είναι πιο μικρή. Τη βρίσκουμε συνήθως σε ξέφωτα, πολλές φορές κάτω από φτέρες. Είναι πιο αρωματική και εύγευστη από την κηπευτική, μια πραγματική λιχουδιά που αξίζει να δοκιμάσετε!!!

Βατόμουρα (Rubus spp.)

Είναι τα γνωστά σε όλους βατόμουρα, που συνήθως όταν τα βρίσκουμε στα ορεινά λόγω της αυξημένης υγρασίας είναι πολύ πιο ζουμερά και νόστιμα από αυτά που συναντάμε σε χαμηλό υψόμετρο. Όταν νικήσουμε τους αγκαθωτούς θάμνους θα γευτούμε τους σκούρους μωβ-μάυρους καρπούς τους. Εκτός από πού νόστιμος νωπός γίνεται ένα αρωματικό λικέρ και μια εξαίσια μαρμελάδα.

Μύρτιλα (Vaccinium spp.)

Το σχετικά άγνωστο αυτό φυτό στην Ελλάδα μπορεί να το δοκιμάσει κανείς σε μεγάλα υψόμετρα, κυρίως στη βόρεια Ελλάδα. Ο χαμηλός θάμνος που σχηματίζει κρύβει καλά τους μεστούς μωβ καρπούς του. Οι καρποί είναι μικροί και εύγευστοι. Σχηματίζουν συνήθως συστάδες με αποτέλεσμα να καλύπτουν μεγάλες εκτάσεις ειδικά σε αλπικά και υποαλπικά οικοσυστήματα.

Νάνες ή Νένες

Χόρτο το οποίο μοιάζει πιο πολύ με τα σπανάκι στην εμφάνιση αλλά στη γεύση με το βλήτο. Το βρίσκουμε σε μεγάλα υψόμετρα σε μεριές που υπάρχουν στάνες, προς το τέλος της άνοιξης ή νωρίς το καλοκαίρι όταν αρχίζουν να λιώνουν τα χιόνια. Κόβουμε τα τρυφερά βλαστάρια τα οποία βράζουν πολύ γρήγορα. Είναι πολύ νόστιμα και για πίτα.

Σμέουρα (Rubus idaeus)

Μοιάζει σαν φυτό και καρπός με το βατόμουρο. Το χρώμα του κορμού είναι πιο ανοιχτό και τα αγκάθια που πυκνά. Ο ώριμος καρπός είναι κόκκινος, με μικρές τρίχες στην επιφάνεια του και πιο μαλακός. Η γεύση του είναι πιο απαλή σε σχέση με του βατόμουρου. Προσωπικά το έχω βρει μόνο στον Όλυμπο αλλά κάνοντας μια έρευνα διαπίστωσα πως υπάρχει σε διάφορα μέρη της Ελλάδας κυρίως σε μεγάλο υψόμετρο.

Τσάι του βουνού (Sideritis spp.)

Το γνωστό και αγαπημένο σε όλους μας ρόφημα!!! Τι πιο ωραίο μετά από μια μέρα πεζοπορίας μέσα στο κρύο από ένα τσάι με μέλι; Μπορούμε να το μαζέψουμε μόνοι μας!!! Υπάρχουν πολλά είδη στην Ελλάδα αλλά όλο έχουν την ίδια χαρακτηριστική μυρωδιά. Αυτό που θα πρέπει να προσέξουμε είναι η συγκομιδή του. Επιτρέπεται όταν έχει παρέλθει η άνθιση και έχουν πέσει τα σπόρια του που συμβαίνει συνήθως κατά την 1η Ιουνίου. Κόβουμε μόνο την ταξιάνθία και μέρος του βλαστού, δεν ξεριζώνουμε το φυτό για να το βρούμε την επόμενη χρονιά. Και φυσικά απαγορεύεται η κοπή του για εμπορία. Προτιμάει τις βραχώδεις περιοχές που δεν κρατάνε πολύ νερό και είναι προσήλιες.