Η φύση, τα βουνά, τα δάση και τα ποτάμια βρίσκονταν εδώ πριν εμφανιστούμε εμείς και είναι στο χέρι μας να βρίσκονται και όταν θα φύγουμε εμείς ώστε να τα χαρούν οι επόμενες γενιές. Για το λόγο αυτό είναι πολύ σημαντικό να τα διατηρήσουμε σε άριστη κατάσταση. Εμείς που είμαστε συχνοί επισκέπτες έχουμε την υποχρέωση να μην αφήσουμε κανένα ίχνος από το πέρασμά μας. Για το λόγο αυτό θεσπίστηκαν 7 αρχές οι οποίες έχουν σκοπό να μας βοηθήσουν να μην αφήσουμε κανένα ίχνος.

Οι 7 Αρχές αποτελούν ένα κατανοητό πλαίσιο πρακτικών με ελάχιστες επιπτώσεις για όσους επισκέπτονται την ύπαιθρο. Η κάθε αρχή καλύπτει ένα συγκεκριμένο θέμα και περιέχει λεπτομέρειες σχετικά με το πως μπορούμε να ελαχιστοποιήσουμε τις επιπτώσεις μας στη φύση. Τις αρχές αυτές μπορούμε να τις εφαρμόσουμε σε κάθε εξωτερικό χώρο και σε κάθε δραστηριότητα που γίνεται στο ύπαιθρο από το ελεύθερο camping ή την ορειβασία και τις πολυήμερες διασχίσεις μέχρι την αυλή του σπιτιού μας.

Αν δεν έχετε πως να περάσετε τις ώρες του εγκλεισμού και θέλετε λίγη αδρεναλίνη, αν είχατε σκοπό να ανεβείτε στο Έβερεστ αλλά η αποστολή σας ακυρώθηκε σας έχουμε μερικές καλές προτάσεις!

Όλες οι ταινίες είναι είτε ντοκιμαντέρ είτε βασισμένες σε πραγματικά γεγονότα.

1. Meru (2015)

Μια πραγματική ιστορία τριών στενών φίλων (Conrad Anker, Jimmy Chin και Renan Ozturk) οι οποίοι ανήκουν στην παγκόσμια αναρριχητική ελίτ. Μετά από μια σειρά δυσκολιών που αντιμετώπισαν στις προσωπικές τους ζωές αποφασίζουν να σκαρφαλώσουν το Shark's Fin στην κορυφή Meru μια από τις πιο δύσκολες και επικίνδυνες κορυφές των Ιμαλαϊων και από τις λίγες που είναι απάτητες. Θα τα καταφέρουν;

 

  

ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΟΡΕΙΒΑΤΙΚΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΗΠΕΙΡΟΥ ΚΑΙ  ΔΥΤ. ΕΛΛΑΔΟΣ

Ο βασικός κορμός του κείμενου αυτού αποτελεί αντιγραφή από την εργασία της ομάδας  "ΚΑΤΕΛΑΝΟΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΧΩΡΑ", την οποία ευχαριστούμε που μας επέτρεψε τη χρήση του.

Τον τελευταίο καιρό γινόμαστε μάρτυρες ριζικών αλλαγών σε πολλούς τομείς, με αυτόν της οικονομίας να ενδιαφέρει (δικαίως) τους περισσότερους. Παράλληλα όμως, στο περιβάλλον, και σύμφωνα με την πολιτική που επιβάλλεται και στην πατρίδα μας, λαμβάνουν χώρα εξίσου σημαντικές αλλαγές που δυστυχώς περνούν απαρατήρητες λόγω της σκόπιμης μη ενημέρωσης και της ανάγκης για επίλυση σοβαρότερων, για την ώρα, προβλημάτων.

Τα Τζουμέρκα είναι μια από τις πιο άγριες και άγνωστες οροσειρές της Ελλάδας. Το πρόσωπό τους έχει σκαφτεί από τα νερά που κυλούν σχηματίζοντας φαράγγια και χαράδρες. Ένα τέτοιο ρέμα, το Μελισσουργιώτικο, χωρίζει ευδιάκριτα τα Τζουμέρκα από τον ορεινό όγκο της Κακαρδίτσας. Η ψηλότερη κορυφή των Τζουμέρκων είναι το Καταφίδι με υψόμετρο 2.393μ. Οι γνώμες βέβαια διίστανται και για πολλούς τα Τζουμέρκα περιλαμβάνουν και την Κακαρδίτσα κάνοντάς την και την ψηλότερη κορυφή με υψόμετρο 2.429μ. Η ετυμολογία της λέξης Τζουμέρκα είναι διπλή: είτε έχει σλάβικη ρίζα και σημαίνει το φυτό ελλέβορος είτε βλάχικη από τη λέξη τζουμ που σημαίνει κορυφή.

Mία ερώτηση που σίγουρα είναι δύσκολο να απαντηθεί. Τι είναι αυτό που μπορεί να μας κάνει να θεωρούμε έναν ορειβάτη καλό; Η κατάκτηση μιας ψηλής κορυφής όπως το Έβερεστ; Σίγουρα όχι. Ορειβάτης είναι κάποιος που με κλασσικό αλπικό στυλ, με τη χρήση των δικών του και της ομάδας του μέσων καταφέρνει να κατακτήσει μία δύσκολη και ψηλή κορυφή. Είναι αυτός που χαράσσει τη δική του διαδρομή ξεπερνώντας φυσικά και μη εμπόδια για να φτάσει κάπου που δεν έχουν φτάσει άλλοι πριν από αυτόν. Είναι αυτός ή αυτή που παρά τα εμπόδια οικονομικά, πολιτικά ή φυλετικά καταφέρνει να κάνει το όνειρό του πραγματικότητα. Ας μην ξεχνάμε πως το είναι κανείς ορειβάτης και να μπορεί να κατακτήσει τις οροσειρές του κόσμου απαιτεί ψυχική και σωματική δύναμη, ταλέντο, θάρρος, νοημοσύνη και καθαρό μυαλό.