Ύστερα από μια βροχερή βδομάδα, ο ήλιος μας χαμογελάει πίσω από τα σύννεφα καθώς κατευθυνόμαστε προς τα Γιάννενα και το Μιτσικέλι. Εκεί θα πραγματοποιηθεί η Συνάντηση Ορειβατικών Συλλόγων Δυτικής Ελλάδας και θα μας φιλοξενήσει ο ΕΟΣ Ιωαννίνων. Σκοπός της συνάντησης είναι να γνωρίστουμε με άτομα από τη γύρω περιοχή που σαν κοινό ενδιαφέρον έχουμε την ορειβασία και να πραγματοποιήσουμε μια κοινή πορεία.
Φτάνουμε λίγο πριν το χωριό Λιγκιάδες από όπου παίρνουμε το μονοπάτι που οδηγεί στο καταφύγιο του ΕΟΣ Ιωαννίνων. Λίγο μετά τη μέση της διαδρομής συναντάμε το πρώτο χιόνι που έχει ντύσει τα πάντα γύρω μας. Μέσα σε περίπου 1:30 ώρα φτάνουμε στο καταφύγιο όπου ο ΕΟΣ Ιωαννίνων μας προσφέρει ζεστό τσάι. Εκεί η ομάδα μας χωρίζεται σε 2 μέρη, οι περισσότεροι θα ανεβούμε στην κορυφή ενω μια μικρή ομάδα θα μείνει στο καταφύγιο και στην κοπή της πίτας του ΕΟΣ Ιωννίνων ενώ στη συνέχεια θα περπατήσει μέχρι τους Λιγκιάδες.
Λίγα μέτρα πάνω από το καταφύγιο το χιόνι είναι αρκετό και μόνο κάποιες πέτρες ξεπροβάλλουν. Κάποια στιγμή βγαίνουμε πάνω από τα σύννεφα και η θέα μας κόβει την ανάσα. Μπροστά μας βλέπουμε τα Τζουμέρκα, το Ξηροβούνι και τον Τόμαρο όλα χιονισμένα. Συνεχίζουμε έχοντας την ωραία θέα για συντροφιά μας. Φτάνουμε λίγο πριν την πυραμίδα της κορυφής και αρχίζουμε τα τελευταία μέτρα της ανάβασης. Κάποιοι έχουν τολμήσει να έρθουν μέχρι εδώ με τα αθλητικά τους, που από ώρα έχουν μουσκέψει αλλά παρόλα αυτά δεν το βάζουν κάτω. Θαρραλέα πατάνε στην κορυφή και μόλις φύγει το σύννεφο μένουμε μαγεμένοι από τη θέα. Πλέον βλέπουμε το Σμόλικα, την Τύμφη και στο βάθος τη Νεμέρτσικα.
To σύννεφο μας έχει τυλίξει και εμείς αρχίζουμε την κατάβασή μας ο ένας πίσω από τον άλλο. Το χιόνι έχει πατηθεί από πολλά πόδια με αποτέλεσμα να γλιστράει και πολλοί από μας, κυρίως όποιοι δεν έχουν τον κατάλληλο εξοπλισμό, τρώνε αρκετές τούμπες. Γρήγορα φτάνουμε στο καταφύγιο όπου πίνουμε ένα ζεστό τσάι και παίρνουμε το δρόμο προς το λεωφορείο. Γεμάτοι εικόνες και εμπειρίες επιβιβαζόμαστε και παίρνουμε το δρόμο της επιστροφής.