Παρασκευή 14 Ιουνίου, είχε έρθει επιτέλους η μέρα που περιμέναμε· η μέρα που θα ξεκινούσαμε για μία εκδρομή συναρπαστική, μια εκδρομή εκτός των συνόρων-μας, πέρα από τα δικά μας βουνά. Πρώτη στάση μας το Σαντάνσκι, για φαγητό και απαραίτητη μετατροπή νομίσματος. Ύστερα από παραμονή μιάς περίπου ώρας εκεί επιβιβαζόμαστε εκ νέου στο λεωφορείο με τελικό προορισμό το Panichishte που βρίσκεται στην καρδιά του Εθνικού Δρυμού της Ρίλα. Εκεί η μία ομάδα πήρε τον δρόμο για το καταφύγιο, η άλλη αυτόν (δηλ. τον δρόμο) του ξενοδοχείου, όπου θα παρέμενε όλες τις ημέρες της εξόρμησης.
Την επόμενη ημέρα πήγαμε με το λεωφορείο στον χώρο όπου υπάρχουν τα λίφτ για τις Εφτά Λίμνες της Ρίλα, μπήκαμε σε αυτά, και σε είκοσι λεπτά η ομάδα ξεκίνησε για το σημείο όπου θα βλέπαμε ένα θέαμα, ένα φυσικό αξιοθέατο, από αυτά που τα λόγια δεν μπορούν να το περιγράψουν· ένα θέαμα ανείπωτης χαράς· αυτό νιώσαμε όταν επιτέλους φτάσαμε εκεί.
{youtube}https://www.youtube.com/watch?v=1NsBaCxi5C0{/youtube}
Την επομένη το πρόγραμμα περιελάμβανε κάτι εξίσου σπουδαίο και θαυμαστό, ακόμα ένα φυσικό δημιούργημα απερίγραπτης ομορφιάς - τον καταρράκτη Skakavica· ένας καταρράκτης ύψους εβδομήντα μέτρων (από τους μεγαλύτερους των Βαλκανίων) δέσποζε επιβλητικά μπροστά μας. Η φύση κάτω από τον καταρράκτη ολάνθιστη, και παντού τριγύρω μας -τί άλλο;- νερό!
Το απόγευμα κατεβήκαμε στο χωριό Sapareva Banya για μία βόλτα εκεί, για μπάνιο σε εξωτερικές πισίνες, και βέβαια θαυμάσαμε το Geyzer της περιοχής· το συγκεκριμένο Geyzer είναι ο θερμότερος θερμοπίδακας τής Ευρώπης, και ένας από τους θερμότερους θερμοπίδακες του πλανήτη (με θερμοκρασία νερού 103 βαθμοί Κελσίου, και νερό που έρχεται από βάθος 70 μέτρων).
Τέλος, η τέταρτη και τελευταία μέρα, η μέρα του γυρισμού είχε ακόμα δύο εντυπωσιακά θεάματα· μετά από σύντομη πεζοπορία αντικρύσμαε ακόμα έναν αριστουργηματικό καταρράκτη (τον καταρράκτη Gorica) ύψους τριάντα εννέα μέτρων μέσα σε ένα καταπράσινο περιβάλλον, το οποίο σφίζει από ζωή (φυτά και ζώα). Στη συνέχεια φύγαμε για την μόνη τής Ρίλα· η μεγαλύτερη ορθόδοξη και πιο φημισμένη μονή τής Βουλγαρίας (χτισμένη τον 10 αι. και μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς τής UNESCO). Βρίσκεται πάνω από την βαθιά κοιλάδα του ποταμού Ρίλσκα σε ύψος 1147 μέτρων· εκεί οι δύο ομάδες αντάμωσαν ξανά, και πήραμε όλοι μαζί τον δρόμο της επιστροφής.
Έτσι, με πάμπολλες και θαυμάσιες αναμνήσεις από εκεί ολοκληρώσαμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο μια άρτια ορειβατική εκδρομή.