Η τελευταία εξόρμηση για φέτος μας έφερε και πάλι στα αγαπημένα μας όρη Βάλτου και συγκεκριμένα στην Καλάνα. Παρά το χαμηλό της υψόμετρο η κορυφογραμμή της παρουσιάζει έντονο ορειβατικό ενδιαφέρον με αρκετά τεχνικά περάσματα, απότομες ορθοπλαγιές και εντυπωσιακή θέα προς τον Αμβρακικό, τα Άγραφα και το Βελούχι ενώ από κάτω μας βλέπουμε τον Αχελώο και την τεχνητή λίμνη Κρεμαστών.

Η μέρα είναι μικρή και για αυτό ξεκινάμε πολύ νωρίς από την Άρτα με κατεύθυνση το Παλιό Χαλκιόπουλο όπου μας περιμένει ο ΣΕΟ Πάτρας, μέλη από τους ορειβατικούς συλλόγους Αγρινίου και Κορίνθου και η Ομάδα Πεζοπορίας/Ορειβασίας Ορεινού Βάλτου. Φτάνοντας μας περιμένει καλωσόρισμα με τοπικά προϊόντα, τσάι και καφέ προσφορά της τοπικής κοινότητας Χαλκιόπουλου και της Ο.Π.Ο.Ο. Βάλτου.

Εδώ χωριζόμαστε σε δύο ομάδες. Η πρώτη ομάδα ανεβαίνει στο Πυροφυλάκιο, που προσφέρει θέα προς τη λίμνη Κρεμαστών και συνεχίζει προς τη σπηλιά όπου βρίσκεται το εκκλησάκι του Οσίου Αντρέα. Εκεί γίνεται ξενάγηση από ιστορικό και γεωγράφο. Στη συνέχεια μέλη της ομάδας ανεβαίνουν στην κορυφή Τρεις Πύργοι. Στη συνέχεια γίνεται πεζοπορία προς το εκκλησάκι των Ταξιαρχών και η ομάδα καταλήγει στον Εμπεσό.

Η δεύτερη ομάδα ανεβαίνει αρχικά στο Πυροφυλάκιο και στη συνέχεια κατευθύνεται προς την κορυφή Τρεις Πύργοι. Από εκεί συνεχίζει διασχίζοντας όλη την κορυφογραμμή της Καλάνας και καταλήγει στον Εμπεσό. Τα δύσκολα και κρυφά περάσματα εντυπωσιάζουν όπως και η θέα που μας προσφέρει η κορυφογραμμή. Το έδαφος πετρώδες και το "μονοπάτι" πολλές φορές είναι εκτεθημένο ενώ άλλες φορές κινείται στο χείλος του γκρεμού. Είναι μια ανάβαση που προσφέρεται για έμπειρους ορειβάτες και όσους έχουν διάθεση να ψαχτούν λίγο. Σε κομβικά σημεία υπάρχουν κούκοι οι οποίοι καθοδηγούν τον ορειβάτη στη σωστή κατεύθυνση. Ανεβοκατεβαίνοντας πολλές κορυφές και απολαμβάνοντας τη θέα φτάνουμε στην ψηλότερη κορυφή, την Καλάνα, που βρίσκεται στο 1.508μ. Από εκεί καταβαίνουμε προς τον Εμπεσό ρίχνοντας κλεφτές ματιές στην ορθοπλαγιά που κάποιοι Γερμανοί σκαρφάλωσαν τη δεκαετία του '80 και από όσο ξέρουμε από τότε δεν έχει γίνει επανάληψη.

Κατά τη διάρκεια της διάσχισης ήταν μόνιμη η παρουσία όρνεων, κάποια στιγμή μετρήσαμε περίπου 15, τα οποία πιθανόν να φωλιάζουν στους απότομους γκρεμούς. Δυστυχώς για αυτά, ευτυχώς για εμάς τα αφήσαμε νηστικά.