Το κείμενο αυτό αναρτάται αυτούσιο από τη ιστοσελίδα του ΕΟΣ Καλαμάτας και είναι του Κώστα Φύκιρη.
ΟΡΕΙΒΑΣΙΑ & ΟΡΕΙΒΑΤΙΚΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ
…η τέχνη της επιβίωσης εν κινδύνω
Μια πλήρης και εκτενής αναφορά όλων των μορφών της ορειβατικής δραστηριότητας, εκτός του ότι θα υπερέβαινε το πλαίσιο και τον περιορισμένο χώρο αυτού του περιοδικού, θα αντιμετώπιζε και μια σειρά από άλλες δυσκολίες σε βαθμό που το εγχείρημα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και εως αδύνατο. Ο προσδιορισμός του θέματος έχει να κάνει με τον ίδιο τον ορισμό του όρου «ορειβασία». Η σχετική βιβλιογραφία είναι τεράστια, και βέβαια ο κατάλογος των ορειβατικών δραστηριοτήτων αρκετά μακρύς, και πολλές φορές διαφορετικός σε κάθε θεώρηση. Πολλοί περιορίζουν τα ορειβατικά «παιχνίδια» στην ορεινή πεζοπορία, την αναρρίχηση, το ορειβατικό σκι. Όμως ακόμη και εδώ οι υποκατηγορίες είναι πολυάριθμες (π.χ. αναρρίχηση βράχου, πάγου, μεικτού πεδίου, Bouldering κτλ) Κάποιοι άλλοι διευρύνουν πολύ τα όρια και προσθέτουν δραστηριότητες όπως το canyoning, την ορεινή ποδηλασία, τη σπηλαιολογία. Μερικοί τρίτοι συνδέουν την ορειβασία με τα ακραία σπορ και την ανάληψη όλο και μεγαλύτερων ρίσκων. Είναι γνωστή η δήλωση του μεγάλου Reinhold Messner (1) ότι: «η ορειβασία είναι η τέχνη της επιβίωσης εν κινδύνω». Όμως ακόμη και σε αυτή την περίπτωση οι ορειβάτες δεν αρέσκονται να παίρνουν ρίσκα που εξαρτώνται μόνο από την τύχη και όχι από την ικανότητα. Ένας άλλος μεγάλος αναρριχητής ο G.W. Young (2) έδωσε έναν πιο μετριοπαθή ορισμό: «κανένας ορειβάτης που σέβεται τη κοινή λογική και δυσπιστεί στις λυρικές εξάρσεις, δε θα ισχυριστεί για την ορειβασία ότι είναι κάτι περισσότερο, κατ’ αρχήν, από ένα σπουδαίο σπορ – ίσως το σπουδαιότερο».